Το Παιχνίδι της ΦτώχειαςΗ φτώχεια φαίνεται να ακολουθεί επίμονα τον άνθρωπο. Από τις πρώτες μέρες του μέχρι και σήμερα και, παρά τις φωτεινές κατακτήσεις του σε εμπειρίες και σε επιστήμες, δεν παύει να σχηματίζει κοινωνίες άδικες, επιθετικές, κατακερματισμένες. Ανακαλύπτουμε ότι η βασική, η βαθύτερη επιδίωξη του ανθρώπου είναι ο πλουτισμός του σε βάρος του συνανθρώπού του. Ανακαλύπτουμε ότι στις προσεκτικά σκηνοθετημένες αναμετρήσεις που προσφέρουν θρησκεία, πολιτική και οικονομία, με μια λέξη, η όποιου τύπου εξουσία, υπάρχουν ελάχιστοι νικητές χορτάτοι και αμέτρητοι ηττημένοι πεινασμένοι. Ανακαλύπτουμε ότι δεν μας ορίζει ένα φυσικό παιχνίδι επιβίωσης αλλά ένα μελετημένο παιχνίδι εκμετάλλευσης και τελικά, εξαθλίωσης. Στις μέρες μας, ακούμε να επαναλαμβάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς η λέξη κρίση. Κρίση σημαίνει φτώχεια. Το τόσο χαρακτηριστικό πρόσωπο της φτώχειας έρχεται πάλι για να θυμίσει τον άνθρωπο. Η οικονομική πολιτική που έχει ως στόχο την ευημερία της μονάδας ή του συνόλου έγινε κερδοσκοπική επιχείρηση σε βάρος της μονάδας ή του συνόλου. Η μετάλλαξη της επιβίωσης σε εκμετάλλευση έφερε και τη μετάλλαξη της οικονομίας σε τζόγο. Και επειδή κοινωνία μας λέγεται πια η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, έχουμε παγκόσμια την κρίση και παγκόσμια τη φτώχεια. Οι αποστάσεις σβήστηκαν, η όραση έγινε οξύτερη και βλέπουμε τον αδελφό φτωχό μας στην άλλη άκρη της γης. Ακόμα και η μέχρι πρότινος ισχυρή, τυχερή, εκλεκτή Δύση βιώνει με τραγικό τρόπο τις συνέπειες των παιχνιδιών της εξουσίας, του παιχνιδιού της φτώχειας. Μέσα στο κλίμα της πλήρους αποσταθεροποίησης ζωών και δυνατοτήτων, βλέπουμε στη δικιά μας φτωχή ‘γειτονιά’ της Ευρώπης κάτι που ξεκίνησε σαν όραμα και ευκαιρία ανάπτυξης να καταλήγει σε αγωνία, σε ερωτηματικό, σε βύθιση. Τα θεμέλια της ευρωπαικής συνεργασίας κλονίζονται, η δυναμική του κοινού νομίσματος δείχνει να ξεθυμαίνει. Η Ευρωπαική Ένωση αμφισβητεί, σήμερα, τον ίδιο τον εαυτό της. Μέσα στο κλίμα που καλλιέργησε η χρηματοπιστωτική μόδα ξεχάσαμε τι σημαίνει πρωτοπαραγωγική ανάγκη. Και βρεθήκαμε, όλοι, φτωχοί παίχτες να ποντάρουμε για το ποιος θα σωριαστεί και ποιος θα μείνει όρθιος. Μέσα στο πλαίσιο της γενικής ανησυχίας για το μέλλον του σύγχρονου ανθρώπου, της γενικής ανησυχίας για το μέλλον της σύγχρονης Ευρώπης, ο Ηλίας Μαρμαράς και ο Δημήτρης Δαλδάκης παρουσιάζουν το ντοκιμαντέρ 'Το Παιχνίδι της Φτώχειας'. Δημήτρης Δαλδάκης, 16/01/2012 *Το ντοκιμαντέρ αυτό βασίστηκε στο ομότιτλο ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Εμμανουήλ Κουτσουρέλη και κείμενα Ηλία Μαρμαρά και Δημήτρη Δαλδάκη. Το ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ προτάθηκε για βράβευση στο Φεστιβάλ Οπτικοακουστικών Μέσων PRIX EUROPA 2011 στο Βερολίνο. |
The Game of PovertyPoverty seems to follow man unwaveringly. Since his early days until today and, despite his bright conquests in experience and in science, he continues to form societies that are unjust, aggressive and fragmented. We discover that the basic, deepest goal of man is to amass an abundance of wealth at the expense of his fellow man. We discover that at the carefully staged and carried out rivalries produced by Religion, Politics and Economy, in a word, by any type of power, there are, always, a few gorged winners and countless hungry losers. We discover that it is not the natural game of survival that defines us, but a sophisticated game of exploitation and, in the end, of misery. In our times, repeatedly and in all the more alarming frequency, we see the word crisis coming up. Crisis means poverty. The distinctive face of poverty comes again to remind us of Man. The economic policy aiming at the well-being of the one or of the many has become a profit-seeking enterprise at the expense of the one or of the many. The mutation of survival into exploitation has brought about the mutation of economy into gambling. And since, nowadays, when we say society, we mean a global society, global is the crisis and global is the poverty. The distance has been eliminated, our vision has been sharpened and we can see our poor brother at the far corner of the earth. Even the -until recently- powerful, strong, Chosen West is experiencing in a tragic way the consequences of power games, of the game of poverty. In these times of utter destabilization of lives and possibilities, we are witnessing, in our own poor “neighbourhood” of Europe, the transformation of what started off as a vision and a chance for growth into an agony, a question mark and, finally, a decline. The very foundations of European collaboration are wobbling; the dynamics of the common currency seem to be fizzling out. The European Union doubts its own self. Amidst this frame context of finance fashion, we have forgotten the meaning of primary needs. And so we, all, poor players, found ourselves betting on who is to crumble down and who is to remain standing. In this background of generalized concern for the future of modern man, of the generalized concern for the future of modern Europe, Ilias Marmaras and Dimitris Daldakis present the video documentary 'The Game of Poverty'. Dimitris Daldakis, 16/01/2012 *This video documentary is based on a radio documentary directed by Emmanouil Koutsourelis and written by Ilias Marmaras and Dimitris Daldakis. The radio version was nominated for the Prix Europa 2011 in Berlin. |